metin kemal kahraman

deniz koydum adını

Nerde kendini bilmez çocuklar
Bir sabah öylece çekip gittiler
Çınladı alkışlar kör sokaklarda
Yankısı kime kaldı

Deniz koydum adını
Kederi bende kaldı
Uzak köyler kurdum birbirine
Denizine aldandım

Acının sularında ateşler yaktı
Vuruldu şehirler soluksuz kaldı
Kendine çekildi bütün sokaklar
Gölgeler orda kaldı

xece


Erê Xecê to jê asma, gile kou de tip teynara
Bê a nia bê, bê düste mi, roşt bêro na, na çime mı

Xecê, Xecê, Xecê, Xecê
Xecê, Xecê, Xecê, Xecê
Xece yena sona, heni dür vındena
Jê kıle kota zerre mı, deznena

Erê Xecê to remnon, asme ke vêjiya bê peyê bon
Hin qayte zerre çıme mı meke, xo darde kon na xo kison

yapma


Her gün manşetlerde aslanlar
Yakıp yıkıp kulak toplayanlar
Üniformasında buldu kendini
Soluksuz,tarihsiz olanlar
Oy yapma, oy yapma

Ayaklanır duygularım ayaklanır
Şuramda bir kuş kanatlanır
Kiminin elleri kiminin gözleri
Her gün pencerenizde dalgalanır
Oy yapma, oy yapma

Kara çalındı adsız kitaplara
Ölüm sıradanlaştı çocuklara
Elim,avucum,gözlerim kan-revan
Kar yağar baktığım yamaçlara
Oy yapma, oy yapma