SEN HİÇ Mİ BAHAR GÖRMEDİN
yangın,yangın bakışların
saçların rüzgar,rüzgar
savur alevini yansın
gözlerine konan turnalar
gözlerime düşen damlalar
sen hiç mi bahar görmedin
yüreğin aşka sermedin
beni kovsan gitmem derdin
yavan kokusuz yalancı
şehirde ezgimiz kaldı,gittin
deva bulmam gözlerime,değdin
şimdi kupkuru çöl gibi, sözlerin
yavan kokusuz yalancı
en kaynar su bile olsan
ateşimi söndürürdün
yüreğine bi sorabilseydin
bu zulmü bitirirdin
yangına el olanın
umutları od olur
bir ömür yangınsız da
yanar yanar KÜL OLUR...